De gemeenten hebben een geweldig bod gedaan voor de nieuwe cao… voor alle medewerkers van de Sociale Werkvoorziening.
Dit aanbod deden ze al op 10 september. Wat was het bod:
- Voor vier jaar lang, elk jaar een eenmalige uitkering van bruto 175 tot 250 euro.
- Geen loonsverhoging, nul komma nul. Dus over 4 jaar hetzelfde loon ontvangen als nu.
Daar tegenover moeten de medewerkers de volgende regelingen dan laten vallen:
- Aanpassing van de seniorenregeling aan de verhoging AOW – en pensioenleeftijd.
- Afschaffing van loongarantie.
- Afschaffing van de jubileumsgratificatie.
Dit vonden de bonden terecht natuurlijk geen realistisch bod. Of eigenlijk vonden ze het geen bod… Dus werd er afgesproken om op 25 september opnieuw te onderhandelen.
En natuurlijk zijn deze onderhandelingen heel goed verlopen. De gemeenten hadden immers toegezegd om met een beter loonbod te komen. Maar helaas… dat bod kwam niet.
Je kunt je natuurlijk voorstellen dat het toen voor de vakbonden en actievoerders geen zin meer had om verder met de gemeenten te praten.
Toch fijn dat de gemeenten zo goed voor alle burgers en vooral ook voor al haar medewerkers zorgen. Geweldig dat de ambtenaren van de gemeenten dit jaar nog weer een goed cao hebben gekregen en daarbij goede loonafspraken hebben gemaakt.
Maar ja…. Dat zijn gewone ambtenaren. Die hebben natuurlijk last van het verschijnsel dat elk jaar weer, de lasten zoals huur, energie, en boodschappen duurder worden. Dit verschijnsel heet heel mooi inflatie.
Toch gek, dat de gemeenten dan denken dat de WSW’er daar geen last van heeft.
En nog belangrijker, is het werk van de WSW’er niet waardevol en mag dat niet gewoon op een normale manier gewaardeerd worden? Of is de WSW’er een tweederangs medewerker?
Alvast hartelijk bedankt Gemeenten... Dat is toch een fijn gevoel voor de WSW'er.
